Thuis gekomen haalde ik de boodschappen uit de auto en kwam toen tot de ontdekking dat ik mijn gieter op het parkeerterrein had achtergelaten. Ik bedacht me nog even maar reed toch terug, maar geen gieter en ook de vieze man was van de aardbodem verdwenen. Ik vroeg me wel af wat hij gedaan had toen hij zag dat ik zonder gieter was weggereden, maar ik legde me bij de situatie neer er zijn ergere dingen.
‘s-Avonds belde mijn dochter op zij moest wel lachen om mijn avontuur maar was toch ook bezorgd. Waren er geen mensen in de buurt om u te helpen toen die man u zo lastig viel vroeg zij. Och zei ik ,ik had geen hulp nodig, de man heeft geen vinger naar mij uitgestoken. Hij had eigenlijk hulp nodig dacht ik achteraf maar ik heb ook geen vinger naar hem uitgestoken.
Ik vergat het voorval en toen ik een paar dagen later langs een tuincentrum kwam met volop parkeerruimte kocht ik daar weer een gieter.
‘s-Zondags was het Moederdag en mijn dochter kwam op bezoek met een mooie bos bloemen en……een gieter. Ik vond het vervelend om tegen haar te zeggen dat ik er inmiddels al een gekocht had, dus nu had ik opeens twee gieters, och, wel gemakkelijk dacht ik een voor de voortuin en een voor de achtertuin.
Twee weken later kwam ik weer in de winkel waar ik mijn eerste gieter had gekocht, ik moest een cadeautje kopen voor een jarige vriendin.
He, mevrouw zij de verkoopster, u hebt hier pasgeleden toch een gieter gekocht? Ja zij ik verbaasd maar die heb ik per ongeluk op het parkeerterrein laten staan toen ik nogal gehaast wegreed. Dat klopt zei de juffrouw een man, een zwerver, heeft hem hier afgegeven hij zag dat u hem vergat, hij had u nog geroepen zei hij maar u reed weg.
Het was zo’n aardige mevrouw zei hij, ze heeft ook nog een pleister op mijn voet geplakt, kijk maar, ik had mijn voet bezeerd en zei had een EHBO doosje in haar auto. Ik was stom verbaasd en ik wist niet wat ik moest zeggen. Zo ziet u maar mevrouw wie goed doet, goed goed ontmoet. Ja, zei ik ook nog in mijn totale verwarring, waar woont die man? Dat weet ik niet mevrouw, het is een zwerver, maar neemt u die gieter maar mee, u heeft hem betaald, hij is van u. Toen zei ik ook nog heel hypocriet, maar ik heb het bonnetje niet meer. Dat hoeft niet mevrouw, u bent veel te eerlijk.
Ja tjonge jonge wat was ik toch eerlijk en wat was ik toch een aardige mevrouw. Ik had nu drie gieters maar ik heb me nog nooit zo rot gevoeld. Ik heb er alleen van geleerd dat je niet te vlug over iemand moet oordelen, want zelfs een getatoeëerde zwerver kan eerlijk zijn.