Engelbewaarders


Ieder mens heeft een engelbewaarder, zo werd ons vroeger verteld. Een onzichtbaar wezen dat heel je leven aan je zijde staat en je begeleidt en beschermt. We geloofden daarin en als we nu een moeilijke of gevaarlijke situatie goed hebben doorstaan zegt men nog wel : “je hebt een goede engelbewaarder”

Wij moesten vroeger naar school een drukke weg oversteken en er waren toen nog geen zebrapaden en stoplichten. Maar mijn moeder vertrouwde er helemaal op dat onze engelbewaarder ons veilig naar de overkant zou brengen.

Nu zijn er wel zebrapaden en stoplichten en ik denk dat de engelbewaarders een beetje lui zijn geworden. Toen enige tijd geleden in een drukke schoenwinkel mijn portemonnee werd gestolen dacht ik : he engelbewaarder had je niet eens beter op kunnen letten. En de engelbewaarder van de dader, had die het niet kunnen voorkomen ?

Van de vluchtelingen die iedere dag vanuit Syrië in gammele bootjes de zee moeten oversteken verdrinken er honderden. Waar blijven die engelbewaarders ?

Moet God ze niet eens op hun plichten wijzen?

Maar we kunnen tot God niet blijven bidden om een einde te maken aan alle ellende en oorlogen in de wereld en in ons leven. Want God heeft ons niet alleen een engelbewaarder gegeven maar ook een gezond verstand een geweten en een eigen verantwoordelijkheid en als wij daar een goed gebruik van maken dan doet onze engelbewaarder de rest, denk ik.