Het was de avond van de tweede Kerstdag. Onze kinderen waren nog klein. Ze zaten voor het stalletje . De kaarsjes waren aan en ze zongen kerstliedjes, ik zong van harte mee. Straks nog een kopje choclademelk en dan naar bed. Mijn man was even de kamer uit en ik lette even niet op en toen opeens een kreet: Mamma het brandt !!!!! Het stalletje had vlam gevat. Mijn man was direct ter plaatse, hij pakte het tafelkleedje compleet met stalletje, Heilige familie , herders en alle dieren op en smeet het door de inmiddels openstaande ramen naar buiten. Gelukkig een brand was voorkomen, in de tuin vonden we het stalletje, het witte wattendek was verbrand maar verder was het nog in goede staat ook het kindje in de kribbe, de herders en de dieren waren al gauw gevonden. Maar Maria en Josef waren spoorloos. Groot verdriet bij de kinderen ,een Kindje Jezus zonder ouders ,dat kan toch niet? “O’’zei mijn tactloos ‘’die vinden we morgen wel’’hoe kon hij zo harteloos zijn! Dus de kinderen kregen jassen en schoenen aan en het hele gezin ging de tuin in om te zoeken. We vonden St Josef ,maar het begon te regenen en tot verontwaardiging van de kinderen moest het zoeken gestaakt worden . St Josef werd bij het kindje in de stal gezet maar het was een zielig gezicht, zo’n een ouder gezin. Her kindje mocht nu als troost mee naar de kamer van onze dochters ,zij zouden die nacht over het moederloze kindje waken . De andere morgen vonden we Maria tussen de struiken met verbrande voeten maar met een beetje hulp kon ze toch nog staan “Gelukkig” zei onze oudste dochter. “Als Jezus groot is kan Hij wonderen doen en dan maakt Hij de voeten van zijn moeder wel beter.” Natuurlijk lief kind alle dingen zijn mogelijk voor wie gelooft. Maar ik vond het toch nodig om er aan toe te voegen . onze papa heeft nu toch ook een klein wondertje gedaan, want Maria staat weer bij Haar Kindje in de stal.